Kwiat kalafiora (Polish Edition): Musierowicz, Malgorzata: 9788365401113: Books - Amazon.ca Skip to main content.ca. Delivering to Balzac T4B 2T Update

GRUPA A 1. Wymień imiona sióstr Borejko. 2. W jakim mieście toczy się akcja powieści? 3. Kiedy rozpoczyna się akcja powieści? Podaj dzień, miesiąc i rok. 4. Jak długo trwa akcja powieści? 5. Które z sióstr Borejko miały rude włosy? 6. Czym zajmowała się mama Borejko? 7. Kim był Janusz Pyziak? 8. Kto odwiedził rodzinę Borejków w sylwestrowy wieczór? 9. Dlaczego Gabrysia musiała przejąć domowe obowiązki? 10. O co miała pretensje sąsiadka Borejków? 11. Podaj imię i nazwisko Robrojka. 12. Co oznacza skrót ESD? 13. Co stało się impulsem do postanowienia Gabrysi o wysyłaniu ESD? 14. W jakiej postaci wysyłany był ESD? 15. Dlaczego pani Szczepańska pisała donosy na grupę ESD? 16. Kiedy mama Borejko wróciła do domu? 17. Jak Gabrysia poradziła sobie z panią Szczepańską? 18. Jak miał na imię tata Borejko? 19. Podaj imię i nazwisko autorki powieści Kwiat kalafiora. GRUPA B 1. Podaj imię i nazwisko autorki powieści Kwiat kalafiora. 2. Jak Gabrysia poradziła sobie z panią Szczepańską? 3. Kiedy mama Borejko wróciła do domu? 4. Dlaczego pani Szczepańska pisała donosy na grupę ESD? 5. W jakiej postaci wysyłany był ESD? 6. Co stało się impulsem do postanowienia Gabrysi o wysyłaniu ESD? 7. Co oznacza skrót ESD? 8. Podaj imię i nazwisko Robrojka. 9. O co miała pretensje sąsiadka Borejków? 10. Dlaczego Gabrysia musiała przejąć domowe obowiązki? 11. Kto odwiedził rodzinę Borejków w sylwestrowy wieczór? 12. Kim był Janusz Pyziak? 13. Czym zajmowała się mama Borejko? 14. Które z sióstr Borejko miały rude włosy? 15. Jak długo trwa akcja powieści? 16. Kiedy rozpoczyna się akcja powieści? Podaj dzień, miesiąc i rok. 17. W jakim mieście toczy się akcja powieści? 18. Wymień imiona sióstr Borejko. 19. Jak miał na imię tata Borejko?Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

"Jestem oazą spokoju. Pierdolonym kurwa zajebiście wyciszonym kwiatem lotosu na zajebiście spokojnej tafli jebanego jeziora. Jestem wręcz jak jebany wagon pełen pierdolonych medytujących tybetańskich mnichów.
31 grudnia 1977, sobota Czternastoletnia Ida Borejko wraz ze starszą siostrą Gabrielą oglądają wystawę w Domu Mody „Telimena” w Poznaniu. Starsza dziewczyna ponagla ją do powrotu do domu z zakupami, gdyż jest głodna. Nagle natykają się na pewnego siebie szatyna. Gabriela traktuje go z góry i ciągnie siostrę za sobą. Tłumaczy, że to kolega z treningów koszykówki – Janusz Pyziak. Wspomina, że chłopak próbował ją poderwać, porównując do kwiatu jabłoni, jednak okazało się, że mówił tak wielu sympatiom, dlatego Gabrysia skarciła go i odtrąciła. W sylwestrowe popołudnie czuć było atmosferę zbliżającego się święta. Dekorowano miejsca zabaw, robiono ostatnie zakupy, tłoczono się w salonach fryzjerskich. Gabrysia zaproszona była na prywatkę do kuzynki Joanny, jednak nie miała się w co ubrać. Jej rodzina była wielodzietna i niezbyt majętna, jednak potrafiła wyzbyć się pokus materialnych. Gabrysia czytała myśli Arystotelesa, żartując z siostry - Idy. Mama – Mila Borejko, matka czterech córek nie zważała na kłótnie dziewczynek. Dwie z córek były rude (Ida i Natalia), dwie miały włosy blond (Patrycja i Gabrysia). Pan Borejko był w sklepie po kiełbasę wraz z pozostałymi córkami. Mama Borejko tego dnia nie czuła się najlepiej, była apatyczna. Rodzina mieszkała w kamienicy z 1914 roku, a Ida i Gabrysia zajmowały jeden z trzech pokoi. Przeprowadzili się tam przed dwoma miesiącami zamieniając na nie swe małe spółdzielcze mieszkanie. Okazało się, że były tu piece na węgiel, mosiężny piecyk gazowy, spróchniałe podłogi – remontu nie robiono od czasów przedwojennych. Gabriela czas spędzała na czytaniu książki pod kocem, zaś Ida stroiła się przed lustrem, gdyż planowała iść na prywatkę do Joanny. Dziwiła się, że jej siostra w ogóle nie dba o swą urodę. Po drobnej sprzeczce mama zdecydowała, że Ida jest za młoda na prywatki i musi zostać w domu. Może zaprosić swego adoratora – Waldusia. O siódmej z zakupów wróciła tata z córkami – Natalią zwaną Nutrią oraz pięcioletnią Patrycją-Pulpecją. Dziewczynki zaczęły oglądać bajkę. Tata wykorzystując chwilę spokoju rozmawiał z mamą w kuchni podczas przygotowywania kolacji. Gabrysia szukała stroju na prywatkę, jednak jedyne co miała to biała bluzka i granatowa spódnica. W domu Borejków nie przelewało się, dlatego na smakołyki zazwyczaj nie było pieniędzy. Mama starała się robić wszystko, by z tanich produktów przygotowywać pożywne posiłki. Gdy brakowało pieniędzy Borejkowie oddawali książki do antykwariatu. Kolacja z talerzy znikała w milczeniu i w mgnieniu oka. Mama postanowiła pomóc najstarszej córce i przygotować jej naprędce sukienkę ze starej żółtej firanki. Dziewczynki pokłóciły się o czystość koszulki Gabrysi, Pulpecja wylała na kolana taty herbatę i w tym momencie zadźwięczał dzwonek. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Hasło do krzyżówki „kalafior” w słowniku szaradzisty. W naszym internetowym leksykonie krzyżówkowym dla słowa kalafior znajdują się łącznie 43 odpowiedzi do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 9 różnych grup znaczeniowych. Jeżeli znasz inne znaczenia dla hasła „ kalafior ” lub potrafisz określić ich inny Jeśli w szkole chłopców fascynowały i fascynują przygody Tomka Wilmowskiego, bohatera serii powieści Alfreda Szklarskiego, to dziewczynki zdecydowanie wolą prozę Małgorzaty Musierowicz. Autorka ukończyła Wydział Malarstwa i Grafiki i, jak sama mówi, z braku zleceń zaczęła pisać teksty, by mieć co ilustrować. Wkrótce powstała powieść „Szósta klepka” – pierwsza opowieść, z serii „Jeżycjady”. Akcja jej powieści zawsze rozgrywa się w jednej z dzielnic Poznania – Jeżycach. „Szósta klepka” spotkała się z tak dużym odzewem, szczególnie młodych dziewcząt, że wkrótce powstały następne – „Kłamczucha” i właśnie „Kwiat kalafiora”. Powieść ta oprócz ukazania realiów Polski Ludowej z końca lat siedemdziesiątych porusza problemy istotne dla młodzieży – pierwsze miłości, problemy w szkole i rodzinie. Główna bohaterka – Gabrysia Borejko – to siedemnastoletnia sportsmenka. Jej świat gwałtownie się zmienia, gdy pani Borejko trafia do szpitala. Musi zająć się trójką młodszego rodzeństwa i tatą – nieporadnym życiowo filologiem klastycznym. Głównym miejscem wydarzeń jest kamienica przy ulicy Roosvelta w Poznaniu, którą można odszukać także i kalafiora - wyjaśnienie tytułu Tytuł powieści Małgorzaty Musierowicz, podobnie jak niektóre inne tytuły powieści z serii „Jeżycjada”, budzi zdziwienie, zaskoczenie. Kojarzy się raczej z książką z przepisami kulinarnymi lub poradnikiem zdrowego odżywiania, a nie z powieścią dla młodzieży. Tytuł nie zdradza treści książki, nie sugeruje fabuły. O tytułowym kalafiorze dowiadujemy się nie na samym początku książki, a właściwie pod sam koniec. Słowo to pada podczas kłótni Gabrysi Borejko z Januszem. Chłopak oskarża dziewczynę o brak uczuć: - Tylko nie to, Pyziak, nie jestem żadnym kwiatuszkiem. - O w istocie – rzekł Pyziak – Kwiatuszkiem to ty nie jesteś (…) Nie – rzekł mściwie – Przypominasz mi raczej coś z warzyw. O, kalafior, stara. Kalafior. Jesteś tak pozbawiona wdzięku i romantyzmu jak on. Jesteś wcieloną prozą życia. Do kalafiora zostaje przyrównana Gabrysia, która podejrzewając, że Janusz podrywa ją jak wiele innych dziewczyn, nie odwzajemnia jego uczuć. Jest chłodna i niedostępna. Kalafior to coś codziennego, przyziemnego, dlatego kojarzy się z prozą życia. Ponownie porównanie do kalafiora pada pod koniec powieści, także w dialogu Pyziaka i Gabrysi: Chciałem ci powiedzieć, że kalafior też jest kwiatem. Właśnie wyczytałem to w encyklopedii przyrodniczej. Nie dość tego. Życie bez kalafiora jest praktycznie niemożliwe. Zawiera on nieprawdopodobną ilość soli mineralnych, wapnia i witamin. Nie sposób odżywiać się przez całe życie kwiatami. Zresztą, czymże byłaby róża, gdyby miała woń kapusty. Tym razem porównanie do kalafiora ma wydźwięk pozytywny. Tak jak bogaty w minerały i witaminy jest kalafior, tak bogata jest osobowość Gabrysi. Porównanie dziewczyny do kalafiora jest w tym wypadku komplementem. Uczucie rodzące się pomiędzy Gabą a Pyziakiem to jeden z głównych wątków książki, dlatego porównanie bohaterki do kwiatu kalafiora zostało wykorzystane w kalafiora - kompozycja i narracja „Kwiat kalafiora” należy do powieści młodzieżowych, jest zarazem powieścią obyczajową, która oddaje realia z czasów PRL-u. Kompozycja utworu jest zamknięta. Już w pierwszym rozdziale poznajemy większość bohaterów – rodzinę Borejków, przyjaciół ich dzieci, a także sąsiadkę Szczepańską. Rozpoczynają się także wszystkie główne i poboczne wątki: choroba mamy, miłosne perypetie Gabrysi, działalność grupy ESD, konflikt z sąsiadką,. W ostatnim rozdziale wszystkie wątki kończą się szczęśliwie: mama wraca ze szpitala, Gabrysia godzi się z Januszem, sąsiadka Szczepańska przełamuje niechęć do Borejków. Powieść utrzymana jest w napięciu. Akcję często przerywają niespodziewane zdarzenia i wypadki – odkrycie dziury w ścianie, odkrycie źródła hałasów dobiegających z piwnicy, telefon o chorobie mamy czy o śwince. Utwór jest wielowątkowy. Główne watki to związek uczuciowy Gabrysi i Janusza, kłopoty ze złośliwą sąsiadką, choroba mamy i obowiązki jakim podołać musi Gabriela a także losy Grupy Dyskusyjnej ESD. Oprócz zapisów fabuły w powieści zawarte zostały listy córek do mamy, mamy do córek i małżeństwa Borejków. Ponadto przywołany został donos, listy nauczycieli do pana Borejki oraz protokół z posiedzenia Dyskusyjnej Grupy „Eksperymentalny Sygnał Dobra”. Narracja powieści Musierowicz przeprowadzona została w trzeciej osobie. Narrator jest wszechwiedzący – wie o przeszłości, uczuciach, myślach i planach bohaterów. W powieści mamy do czynienia z komizmem słownym – autorka często używa żartów, przywołuje także sentencje łacińskie, którymi posługuje się Ignacy Borejko. Czasem narrator oddaje głos kalafiora - streszczenie głównych wątków Głównym wątkiem powieści Małgorzaty Musierowicz „Kwiat kalafiora” jest rodzące się uczucie pomiędzy Gabrysią Borejkówną a Januszem Pyziakiem. Początkowo młodzi nie są blisko. Gabrysia jest obrażona na Pyziaka, ponieważ, gdy ją podrywał, użył tych samych chwytów co wobec innych dziewczyn. Borejkówna skarciła go za to i obraziła się. Jednak młodzi, spotykając się na prywatkach czy domówkach zbliżają się do siebie. Wspólnie idą do kina i na spacer. Trzymają się za ręce, jednak nie rozmawiają, gdyż jak uważa Gaba „mowa jest źródłem nieporozumień”. Gdy w końcu chłopak postanawia wspomnieć o swym uczuciu, zostaje odtrącony. Nazywa wówczas dziewczynę kalafiorem. Gabriela jednak czuje się zakochana i żałuje pochopnego wybuchu złości. Nie może przestać myśleć o ukochanym i nawet mama nie potrafi odwieść jej od uczucia do nieokrzesanego sportowca. Ostatecznie młodzi godzą się, co przypieczętowuje pocałunek w korytarzu domu Borejków. Innym wątkiem jest życie rodzinne Borejków. Ta sześcioosobowa rodzina na co dzień mierzy się z wieloma problemami, które dotyczyły wiele ówczesnych rodzin. Na rynku brakuje towarów, płace dla humanistów są niewystarczające. Mimo codziennych zmartwień rodzina bardzo się kocha i to buduje siłę każdego z jej członków. Gdy Mila Borejkowa trafia do szpitala w domu zachodzi rewolucja. Obowiązki wykonywane przez mamę musi przejąć Gabriela, a jej młodsze siostry wcale nie ułatwiają jej życia. Udaje jej się jednak okiełznać siostry i, dzięki pomocy cioci Felicji, zachować w domu ład i porządek. Udaje się jej nawet przeżyć chorobę młodszych sióstr i ojca – świnkę. Gdy wraca mama wszystko jest w jak najlepszym porządku. Gabriela dzięki nieobecności mamy uświadamia sobie także , jak wiele ta kochana osoba ma na głowie. Jednym z wątków jest działalność Grupy Dyskusyjnej ESD (Eksperymentalny Sygnał Dobra). Pomysłodawczynią była Gabrysia Borejkówna. Postanowiła uśmiechać się do nieznanych osób, wysyłając im „sygnał dobra”. Liczyła, że ludzie odpowiedzą jej uśmiechem. Do eksperymentu przyłączyła się Aniela, która została prezeską Grupy, a także Paweł Nowacki, Danuta Filipiak, Joanna Borejko, Ida Borejko, Janusz Pyziak i Robert Rojek. Głównym eksperymentem grupy było uśmiechanie się przez jej członków do nieznanych osób i notowanie ich reakcji. Okazało się, że większość z nich odpowiedziała uśmiechem. Młodzież dyskutowała w swoim gronie o poważnych zagadnieniach takich jak współczucie, sprawiedliwość, ale też bawiła się przy muzyce i wygłupiała. Po donosie sąsiadki, która podsłuchiwała młodych i myślała, że zajmują się rozprowadzaniem narkotyków nauczyciele przeprowadzili śledztwo. Polonista Dmuchawiec zasugerował, by zawiesić działalność grupy, jednak młodzież i tak się spotykała w swym gronie. Ważnym wątkiem jest choroba matki = Meli Borejko. Kobieta w Sylwestra trafia do szpitala. Okazuje się, że ma zapalenie żołądka i musi poddać się operacji. Zabieg przebiega pomyślnie, jednak przez kilka tygodni kobieta musi pozostać w szpitalu. Obowiązki domowe spadają na Gabrysię – najstarszą córkę. Do powrotu mamy musi przejąć jej obowiązki, uczy się gotować, zajmuje się młodszym rodzeństwem. Z próby tej wychodzi pomyślnie. Kolejnym wątkiem jest konflikt Borejków z sąsiadką Szczepańską. Kobieta wciąż nachodzi sąsiadów i apeluje, by zamykali drzwi na klatkę schodową, a także prosi ich o zachowanie ciszy. Okazuje się, że wścibska kobieta wie o wszystkim co dzieje się w domu Borejków. Dopiero Gabrysia odkrywa, że między ich mieszkaniami jest otwór, który działa niczym tuba. Szczepańska donosi na młodzież do dyrektora szkoły, podejrzewając, że handlują narkotykami. Ponadto skarży się na hałasy do Komitetu Blokowego. Nie przeprasza, gdy pomówienia okazują się bezpodstawne. Jej nastawienie zmienia się jednak – pożycza Gabrysi formę do pieczenia tortu, a następnie przynosi ojcu na imieniny wedlowską czekoladę. Do pobocznych wątków można zaliczyć wątek Idy i jej perypetie z chłopakami – Waldusiem i Klaudiuszem, a także wątek Nutrii – jej donoszenie na koleżanki w szkole oraz najmłodszej – Pulpecji, która bawiła się w eksperymenty – zanurzała różne przedmioty w zlewie i sprawdzała czy toną. Tłem powieści są realia Polski Ludowej pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Dowiadujemy się o czynach społecznych, kartkach na cukier, o brakach towaru w sklepach, a także o pokątnym handlu mięsem (zajmuje się tym dyrektor z kamienicy Borejków). Rodzina Borejków nie jest zamożna – pracuje tylko Ignacy Borejko, a w Bibliotece Raczyńskich wypłaty nie są wysokie. W kinach wyświetlane są amerykańskie filmy, które pokazują zgniliznę USA. Młodzież nie chodzi do klubów – spotyka się na organizowanych w domach Musierowicz - biografia Małgorzata Musierowicz przyszła na świat 9 stycznia 1945 w Poznaniu, w dzielnicy Jeżyce. Ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Dąbrówki w Poznaniu, a następnie Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Malarstwa i Grafiki dyplomem z grafiki użytkowej w roku 1968. Jest siostrą Stanisława Barańczaka. Musierowicz zajmuje się pisaniem i ilustrowaniem książek dla dzieci i młodzieży. Jej debiut literacki to powieść dla młodzieży „Małomówny i rodzina” z 1975 roku, która choć nie wygrała w konkursie Ludowej Spółdzielni Wydawniczej, to jednak wzbudziła spore zainteresowanie. Jak wspomina autorka zaczęła pisać, by samej sobie dostarczyć materiałów do ilustrowania w czasach, gdy nikt nie kwapił się do zasypywania jej zleceniami. Następnie powstała (i do dziś powstaje) seria „Jeżycjady”, której miejsce akcji ulokowane zostało w poznańskiej dzielnicy Jeżyce. Oprócz twórczości dla dzieci i młodzieży Musierowicz jest autorką gawęd kulinarnych oraz autobiografii. Pisywała także felietony do „Tygodnika Powszechnego, które ukazały się w formie trzech książek pod tytułem: „Frywolitki, czyli ostatnio przeczytałam książkę!!!”. W 1982 roku na Listę Honorową im. Hansa Christiana Andersena wpisano „Kwiat kalafiora”. Za swoje książki Małgorzata Musierowicz otrzymała wiele nagród, „Kłamczuchę”, przyznano jej Złote Koziołki. Jej książka pt. „Noelka” została wpisana na polską listę Międzynarodowej Izby ds. Książek dla Młodych (IBBY). Jej powieści zostały przetłumaczone na wiele języków. Na wniosek dzieci została Kawalerem Orderu Uśmiechu w 1994 roku. W 2008 roku została odznaczona Medalem Polskiej Sekcji IBBY za całokształt twórczości. O swoim pisarstwie Musierowicz opowiada tak: Uważam za wielki dar niebios to, że wolno mi się zajmować zawodowo zjawiskiem, które kocham: książką. Od dziecka wiedziałam, że do pełni szczęścia potrzebuję tylko niedużej domowej drukarni – i oto ją mam, w postaci komputera. Spędzam rozkoszne i zajmujące chwile projektując, bawiąc się i pracując, pisząc i rysując z pomocą tego mądrali. Umie on mnóstwo! – ale nie wszystko, niestety: wymyślić, napisać i zilustrować powieść muszę osobiście. Znikąd serwisu:Kwiat kalafiora - streszczenie szczegółoweKwiat kalafiora - streszczenie krótkie i opracowanie Kwiat kalafiora - bohaterowie Hasło do krzyżówki „cząstka kwiatu kalafiora” w słowniku szaradzisty. W naszym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia cząstka kwiatu kalafiora znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia dla hasła „ cząstka kwiatu kalafiora ” lub 1. CZY kalafior to kwiat? Sprawdź to w lekturze "Kwiat kalafiora" Małgorzaty Musierowicz / Redakcja // Victor Junior. - 2010, nr 11, s. 42–44 2. CZY znasz "Żabę"? Konkurs czytelniczy ze znajomości książki Małgorzaty Musierowicz / Anna Marek // Biblioteka w Szkole. - 2007, nr 12, s. 12-13 3. CZY znasz twórczość Małgorzaty Musierowicz? . 159 692 733 312 514 702 321 456

kwiat kalafiora test pdf